A PHP Error was encountered

Severity: Notice

Message: Only variable references should be returned by reference

Filename: core/Common.php

Line Number: 257

WZORNIK - Narzędzie do posługiwania się obrazem - Work DRZEWO -SENARIUSZ
<
1 /

A PHP Error was encountered

Severity: Notice

Message: Undefined variable: galleryPhotos

Filename: subpages/work.php

Line Number: 67

0
>
>>

DRZEWO
scenariusz inspirowany pracą „The picture which grows” Nicolasa Grospierra


PRZEBIEG ĆWICZENIA


Wprowadzenie
Zapoznajcie się z pracą „The picture which grows” Nicolasa Grospierra.

Co znajduje się w kadrze? Co dzieje się na zdjęciach?
Co i jak się zmienia? Co pozostaje takie samo?
Czy podczas powielenia zmienia się skala? Co to powoduje?
W jaki sposób powstawała ta praca?
Czy jest zapisem procesu?
Czy to jest fotografia dokumentalna, czy kreacyjna?
Co jest ważniejsze proces, czy finalna fotografia?
Jaka jest rola poprzednich etapów?
Czy praca ma koniec?


Zadanie
Podczas warsztatu podążycie tą samą drogą, co Nicolas Grospierre. Stworzycie zdjęcie, które rośnie. Krok po kroku powstanie instalacja fotograficzna. Przestrzeń wypełni się powielającymi się w nieskończoność obrazami. Zarejestrujecie ten proces przy użyciu aparatu fotograficznego.


Przygotowanie
Potrzebne będą: 2 aparaty fotograficzne, statyw, drukarka, taśma klejąca, masa samoprzylepna typu UHU Patafix, nożyczki. Może przydać się też kserokopiarka.


Działanie
Zastanówcie się nad przestrzenią pojawiającą się w pracy Nicolasa Grospierre’a.
Zauważcie, że jest ona pusta i, że znajdują się w niej elementy, które można powielić. Poszukajcie wnętrza, którego moglibyście użyć do realizacji podobnego działania. Znajdźcie w nim elementy, które można zwielokrotnić (zdjęcia, obrazy, fragmenty napisów, detale architektoniczne, meble czy przedmioty). Pierwszy aparat ustawcie na statywie. Będziecie nim rejestrować poszczególne etapy powstawania instalacji. Zakomponujcie zdjęcie. Pamiętajcie, że kadr już się nie zmieni. Zadbajcie o piony i poziomy. Im mniej będzie linii ukośnych tym bardziej statyczne będzie zdjęcie. Usuńcie z kadru niepotrzebne elementy. Ważne obiekty muszą znaleźć swoje miejsce. Przyjrzyjcie się kiedy stają się istotne. O tym wszystkim decyduje kadr jaki wybierzecie,
ale też sposób rozmieszczenia elementów.


ZRÓBCIE PIERWSZE ZDJĘCIE.
Drugim aparatem będziecie dokumentować obiekty, które będą rosły. Zastanówcie
się, które z nich chcecie multiplikować. Podchodźcie blisko, żeby fotografować detale i oddalajcie się od obiektów, żeby pokazać je w całości. Możecie też pokusić się o zrobienie zdjęć obiektów wraz z fragmentami otaczającej
je przestrzeni.


WYDRUKUJCIE WYBRANE PRZEZ WAS MOTYWY.
Decyzja czy będą to kolorowe, czy czarno-białe wydruki zależy od was.


UMIEŚĆCIE PIERWSZE ZDJĘCIA W WASZEJ PRZESTRZENI.
Możecie je zawiesić, przykleić do ścian, do podłogi, położyć na stole. Nie musicie wiernie odtwarzać motywów, mogą składać się z przesuniętych fragmentów, być niekompletne, nachodzić na siebie. Ważne, żeby kopie, których będzie przybywać, powielały wyjściowe elementy, powtarzały kształty, pozwalały dojrzeć fragmenty niewidoczne z punktu widzenia aparatu na statywie.


ZRÓBCIE ZDJĘCIE APARATEM NR 1.
Przyjrzyjcie się efektom i zdecydujcie co dalej chcecie multiplikować. Fotografujcie
aparatem nr 2 obiekty i ich reprodukcje. Znowu drukujcie. Dalej będziecie powielać motywy i ich kopie, a potem kopie kopii. Przez powtórzenie możecie komponować nowe układy. Obraz może się rozrastać w różnych kierunkach. W pewnym momencie kopie oderwą się od wyjściowego motywu. Zaczną być kształtami same dla siebie. Możecie wtedy dowolnie bawić się w układanie fragmentów kompozycji. Nachodzące na siebie reprodukcje różnych elementów mogą zacząć wchodzić w relacje ze sobą, mieszać się, tworzyć nowe formy.

CO JAKIŚ CZAS RÓBCIE ZDJĘCIE APARATEM NA STATYWIE.
Zdecydujcie kiedy trzeba skończyć. Czasem za dużo też nie jest dobrze. Gdy kompozycja zrobi się totalnym bałaganem to znak, że czas się zatrzymać.

WYBIERZCIE SZEŚĆ ZDJĘĆ Z APARATU, który stał na statywie.

UŁÓŻCIE SERIĘ FOTOGRAFII. Pierwszym niech będzie moment gdy jeszcze nic nie było dodane. Ostatni niech przedstawia chwilę, gdy uznaliście że jest już wystarczająco dużo przyklejonych elementów.


Zakończenie
Porozmawiajcie o realizacji. Przyjrzyjcie się jak kopia skolonizowała oryginał. Spróbujcie odpowiedzieć na pytania:

Dlaczego wybraliście taką przestrzeń do realizacji zadania?
Co was w niej zainteresowało?
Co wydarzyło się na waszych zdjęciach?
Co i jak się zmieniało?
Czy podczas powielenia zmieniała się skala?
Czy komponowaliście obiekty z fragmentów?
Co to powodowało?
W jaki sposób powstawała ta praca?
Improwizowaliście, czy mieliście plan?
Co było ciekawsze aranżowanie w przestrzeni, czy dokumentowanie całości?
Kiedy postanowiliście zakończyć proces? Dlaczego wtedy?


Uwagi
Zadanie powinno być realizowane w grupach. Najbardziej komfortowa jest praca w grupach 3 osobowych. Trzeba pamiętać, że potrzebna jest duża ilość sprzętu fotograficznego, a drukowanie może trochę potrwać. Kserowanie wydaje się wydajniejsze. Oszczędza też czas. Zadanie można realizować z większym naciskiem na stworzenie kompozycji szkatułkowej. W mniejszym stopniu istotne będzie wtedy kreowanie przestrzeni, a w większym umiaszczanie w nieskończoność obrazu w obrazie. Należy się wtedy posłużyć fotografiami z aparatu stojącego na statywie fotografując zdjęcie zdjęcia, i zdjęcia, i zdjęcia...