PODRÓŻ

scenariusz insprowany pracą Daniela Rumiancewa Wyprawa do drugiego pokoju

PRZEBIEG ĆWICZENIA

Wprowadzenie

Obejrzyjcie prace Daniela. Zastanówcie w jaki sposób artysta dopasowywał zdjęcie do wnętrza? Wskażcie co sprawiło, że zdjęcie z magazynu i wnętrze mieszkania stawały się jednym? Kiedy zamierzone wrażenie spójności było szczególnie silne? Co o tym decydowało? Kiedy elementy nie pasowały do siebie i jaki wywoływało to efekt? Przyjrzyjcie się na tle czego stawał, jakie pozy przybierał. Ile i jakie elementy świata realnego wprowadzał do rzeczywistości zdjęcia podróżniczego?

W ramach warsztatu stworzycie instalacje fotograficzną. Wyświetlicie zdjęcie przy pomocy rzutnika w wybranym przez was miejscu. Dopasujecie świat z fotografii do przestrzeni wnętrza umieszczając tam również siebie. Wykonacie dokumentację działania.

Przygotowanie

Potrzebne będą: aparat cyfrowy, statyw, projektor oraz komputer, może przyda się też skaner.
Zakładamy, że każdy z was przynajmniej raz będzie bohaterem zdjęcia i przynajmniej raz fotografem.

Wyobraźcie sobie, gdzie chcielibyście się wybrać. Możecie odnaleźć fotografie tych miejsc w internecie. Możecie też posłużyć się tradycyjnymi magazynami podróżniczymi. Przygotujcie sobie kilka zdjęć w taki sposób, aby były możliwe do wyświetlenia za pomocą projektora. Zeskanujcie lub sfotografujcie za pomocą aparatu cyfrowego, zapiszcie na komputerze podłączonym do rzutnika cyfrowego. Najlepiej byłoby, gdybyście pracowali w parach. Wybierzcie drugą osobę, razem z którą będziecie realizować dwie fotografie. Raz jako fotograf, raz jako osoba występująca na zdjęciu.

Działanie

Gdy będziecie gotowi znajdźcie właściwe miejsce. Zwróćcie uwagę na możliwość spotkania elementów zdjęcia ze światem, w którym się znajdujecie. Róg pokoju może stać się londyńskim zaułkiem, biała ściana niebem w Himalajach, a szafa- drzwiami pałacu. Zwróćcie uwagę też na to, że potrzebujecie wystarczającą ilość przestrzeni dla waszej sceny, rzutnika i aparatu, ale też dla fotografa. Warto zasłonić okna. Zbyt mocne światło słoneczne spowoduje, że obraz z projektora będzie słabo widoczny. Przydatna będzie czarna folia lub karton, taśma klejąca, nożyk lub nożyczki.

Wyświetlamy obraz. Wybrane przez nas fotografie dalekich miejsc rzucamy za pomocą projektora na wybraną przestrzeń. Ważne jest ile światła potrzeba, żeby realizacja się udała. Co dzieje się gdy jasny element wyświetlacie na ciemnym tle i odwrotnie. Rzutnik może być postawiony na podłodze, ławce, ale też na szafie. Wszędzie gdzie sięgnie kabel zasilający. Może przydać się przedłużacz. Bez prądu nic się nie uda. Energia elektryczna wymaga od nas zachowania ostrożności. Nie obejdzie się więc bez przyklejenia kabli taśmą do podłoża. Nikt nie chciałby przecież, żeby w ferworze pracy ktoś się potknął i zepsuł pieczołowicie zaaranżowane ustawienie.

Robimy zdjęcie. Ustawiamy aparat na statywie. W większości przypadków czas naświetlania będzie na tyle długi, że trudno byłoby nie poruszyć aparatem podczas naświetlania. Upewnijcie się czy macie wystarczająco dużo miejsca, żeby objąć wszystko co chcecie sfotografować. Obiektywy mają różną ogniskową czyli kąt widzenia. Dobierzcie takie zbliżenie, które będzie odpowiednie. Może zdarzyć się, że będziecie mieli zbyt mało miejsca żeby odsunąć aparat. Wtedy potrzeba będzie zmienić miejsce lub zawęzić pole widzenia. Kompozycja stanie się inna.

Pomyślcie o swojej roli w tym ustawieniu. Możecie wejść w relację z tłem. Spróbujcie zareagować na sytuację która się stworzy. Odegrajcie rolę podróżnika. Usiądźcie przy ognisku. Wspinajcie się na szczyt. Stańcie nad wodospadem. Pamiętajcie o skali. Dopasujcie się do proporcji sceny. Niech wasza postać zbliżona będzie wielkością do wysokości osoby, która mogłaby się tam znaleźć. Nie musicie zawsze stawać na środku. Jeśli na wybranej przez was fotografii są ludzie, to możecie wejść z nimi w interakcję. Podajcie rękę sprzedawcy pomarańczy w Afryce, albo dołączcie do chińskiego rolnika zbierającego ryż. Jeśli macie ochotę użyć rekwizytów lub kostiumów nie wahajcie się. Parasol może stać się czekanem a kapelusz talerzem. Nie bójcie się nietypowych zestawień.

Osoba występująca powinna zaufać fotografowi. To on widzi scenę w kadrze. Fotograf odpowiada też za samopoczucie występującego. Zbudowanie miłej atmosfery jest też jego zadaniem.

Zróbcie kilka próbnych zdjęć i obejrzyjcie je razem.

Przyjrzyjcie się w których miejscach świat realny spotyka się z rzeczywistością zdjęcia. Co decyduje o tym, że w pewnym momencie dwie przestrzenie stają się jedną i jaką rolę wy w tym odgrywacie. Jak odpowiedni kąt fotografowania wpływa na spójność zdjęcia. Czy lepszy jest kadr, który obejmuje wszystko czy gdy wybieracie fragment.

Gdy bohater zastygnie bez ruchu naprzeciwko obiektywu, fotograf naciska spust migawki.

Zakończenie:

Porozmawiajcie o realizacji. Spróbujcie odpowiedzieć na pytania:
Jak wam się razem pracowało?
Czy bardziej odpowiadała ci rola fotografa czy bohatera? Dlaczego?
Co w każdej z ról, które przyjąłeś szczególnie cię zastanowiło?
Co było dla ciebie łatwe, a co trudne?
Co sprawiło ci szczególną satysfakcję?

Obejrzyjcie wspólnie zdjęcia wykonane podczas warsztatu.

Jaką role odgrywa światło? Jaką rolę odgrywa wielkość kadru? Jak zmieniła się przestrzeń, gdy zostało na nią rzucone zdjęcie? Co się zmieniło, gdy na zdjęciu pojawiła się postać? Omówcie rolę rekwizytów?

Odpowiedzcie na pytanie jak świat realny spotkał się z rzeczywistością podróżniczej fotografii?

Spójrzcie na zdjęcia Daniela Rumiancewa jeszcze raz, mając doświadczenie realizacji własnego wariantu jego prac. Czy coś zmieniło się w waszym odbiorze?

Inne uwagi:

Przewidywany czas trwania wynosi min. 1,5 godziny. Uczestnicy mogą być podzieleni nie tylko w pary, ale też w liczniejsze grupy. Można rozdać zadania według potrzeb i predyspozycji. Jeden będzie odpowiedzialny za kwestie techniczne, takie jak ustawienie projektora, inny za scenografię i rekwizyty. Osoba zaznajomiona ze sprzętem fotograficznym może przejąć rolę autora obrazu. Na zdjęciu może wystąpić więcej niż jedna osoba. Warto zapoznać się ze sprzętem przed warsztatem. Sprawdźcie czy baterię są naładowane, a na kartach pamięci jest wystarczająco dużo miejsca. Upewnijcie się czy macie dostęp do elektryczności.

Słownik:

czas naświetlania – długość otwarcia migawki, im jest dłuższy tym więcej światła wpada do wnętrza aparatu naświetlając materiał światłoczuły (matryca, klisza). Zbyt długi czas spowoduje, że zdjęcie będzie prześwietlone. Za krótki sprawi, że fotografia będzie ciemna. Czas dłuższy niż mniej więcej 1/30 sek. wymaga użycia statywu.

migawka – mechanizm regulujący czas wpadania światła do wnętrza aparatu

ogniskowa – często zwana zoomem; reguluje szerokość kadru; krótka ogniskowa = szeroki kadr; długo ogniskowa = wąski kadr, przybliża fotografa do obiektu fotografowanego

*

Pilotażowe warsztaty odbyły się w Instytucie Edukacji Artystycznej APS w Warszawie

do pobrania pliki pdf:

PODRÓŻ INSPIRACJA DANIEL RUMIANCEW WYPRAWA DO DRUGIEGO POKOJU

PODRÓŻ INSPIRACJA DANIEL RUMIANCEW WYWIAD

PODRÓŻ SCENARIUSZ WARSZTATU

PODRÓŻ DOKUMENTACJA WARSZTATU